Bijstandsgerechtigde Dennis moest touwtjes knopen om te re-integreren
Den Haag introduceert brugplekken.
Daar mogen werkelozen dan waarschijnlijk onder slapen straks.
Haagse werkelozen na afgerond re-integratietraject
De gemeente Den Haag laat in een reactie weten dat het hier gaat om ‘brugplekken’ voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.
Deze ontwikkelplekken hebben als doel om mensen uiteindelijk door te laten stromen naar stevigere re-integratieplekken of werk.
Als kandidaten langere tijd op een zogenoemde brugplek zitten stromen ze door naar ‘participatie’ en mogen ze volgens de gemeente zelf hun vrijwilligerswerk bepalen.
‘Er is in geen geval sprake geweest van werken om het werken.
Dan mag de gemeente Den Haag eens uitleggen in hoeverre het knopen van touwtjes zorgt voor een ontwikkeling, laat staan een gerichte ontwikkeling naar stevigere re-integratieplekken.
Het woord ‘stevigere’ is bovendien een overtreffende trap, wat impliceert dat touwtjes knopen dus OOK tot re-integratie wordt gerekend… wat het dus niet is.
Want de jurisprudentie wijst uit dat er bij re-integratie sprake moet zijn van maatwerk, toegespitst op de achtergrond van de persoon in kwestie, en dat ook daadwerkelijk perspectief geeft op een betaalde baan.
Touwtjes knopen is slechts een standaard klusje en biedt geen enkel perspectief op betaald werk.
Door het een ‘brugplek’ te noemen bouwt de gemeente een tussenstation in waarbij de standaardklusjes gewoonweg ingevoerd worden.
Je geeft het een ander woord en je hebt als gemeente een excuus om mensen alsnog in tirannieke nutteloze en geestdodende trajecten te zetten.
De vraag is dan in hoeverre het staat met de juridische houdbaarheid van ‘brugplekken’, want hiermee voer je dus alsnog een fase van een re-integratie traject in waarbij je de werkzaamheden niet op de persoon hoeft af te stemmen.
Dat zou impliceren dat deze manier van werken door gemeente Den Haag niet legitiem is en zeker iets om aan te vechten.
DenHaagTeKijk 